Omdat de levenskwaliteit in het gedrang komt en zelfs het leven van de volgende generaties bedreigd wordt roepen de Belgische Vrijmetselaars op om snelle en doeltreffende maatregelen te nemen ten behoeve van het Klimaat en het behoud van de Biodiversiteit!
Op woensdag 12 juli jl. heeft het Europees Parlement een “Natuurherstelwet” goedgekeurd om het huidig leefmilieu op zijn minst te behouden en te herstellen. Het beschermen van de natuurlijke omgeving is onontbeerlijk om doelmatig de klimaatopwarming te bestrijden en om het voortbestaan van de mensheid te vrijwaren. Het stemmen van deze wet zou ons moeten verheugen, ware het niet dat de inhoud van de goedgekeurde tekst door de vele amendementen sterk afgezwakt werd waardoor zowel haar doeltreffendheid als haar toepassing in het gedrang komen.
De Vrijmetselarij heeft niet tot doel een collectief standpunt in te nemen, doch wanneer het respect voor de humanistische waarden bedreigd wordt, wanneer een waardig bestaan voor alle mensen niet meer verzekerd kan worden en wanneer de levenskwaliteit van de toekomstige generaties ernstig in het gedrang komt, dan kunnen we niet stilzwijgend toekijken.
Vrijmetselaars ijveren voor de ontwikkeling van het moreel, intellectueel en spiritueel welzijn van eenieder. Zij zijn er zich van bewust dat dit enkel kan in het kader van een broederlijk georganiseerde mensheid, zowel tussen de mensen onderling als met de natuur in haar geheel. Hier en nu handelen is essentieel voor de toekomst van onze planeet.
Daarom menen wij dat het onze plicht is om ons te wenden tot allen die in dit domein beslissingsbevoegdheid hebben, zowel op nationaal als op Europees niveau, zodat zij zonder aarzelen zouden handelen en de noodzakelijke maatregelen zouden nemen om toekomstige generaties, zonder onderscheid van de plaats waar zij leven, een fatsoenlijk bestaan te verzekeren.
Door het getalm bij het invoeren van maatregelen ter behoud van de natuur komt het voortbestaan van de mensheid in gedrang, en dit raakt ons geweten. Na het debat in het Europees Parlement willen wij daarom duidelijk stellen dat de kinderen van vandaag en van morgen onze absolute prioriteit zijn. Wij allen, samen met de burgers van morgen, maken deel uit van wat de filosoof François Ost een tijdsgemeenschap noemt. Wij menen dat wij ook een soortgelijke verantwoordelijk hebben ten aanzien van alle levende wezens. En dit niet enkel omdat ons eigen bestaan ervan afhangt. De wetenschap herinnert er ons aan dat wij met het universum een gemeenschappelijke geschiedenis delen. Alles op aarde is onderdeel van ons ecosysteem.
De wetenschappelijke gemeenschap stelt unaniem dat onverwijlde en drastische maatregelen moeten genomen worden om de klimaatopwarming een halt toe te roepen en de verdere aftakeling van de biodiversiteit te voorkomen. Enkel een harmonieus evenwicht tussen de mens en het milieu zal het overleven van de mensheid vrijwaren.
Wij blijven ervan overtuigd dat de overgrote meerderheid van de leden van het Europees Parlement en van de Nationale Parlementen zich ervan bewust zijn dat deze maatregelen noodzakelijk zijn, wil men voorkomen dat grote delen van onze samenleving veroordeeld zouden worden tot een overlevingsmodus in een verwoeste natuur.
De wereld maakt vele crisissen door – waarvan sommigen net door de klimaatcrisis veroorzaakt zijn – die ons echter niet mogen weerhouden om tot actie over te gaan en de existentiële uitdagingen op te nemen die de mensheid zichzelf moet opleggen.
Wij zijn er ons van bewust dat het nemen van dergelijke beslissingen moeilijk is. Ze stellen onvermijdelijk onze levenswijze in vraag, onze manier van produceren en van consumeren, alsook de belangrijkste elementen van ons economisch systeem. Burgers zullen wijzigingen enkel aanvaarden indien zij overtuigd zijn dat hun vertegenwoordigers globale en positieve alternatieven aanbieden en dat het maatschappelijk project steunt op principes van gelijkheid en broederlijkheid; de natuur kan en mag niet langer beschouwd worden als een onuitputtelijke bron. In de toekomstige samenleving mag vooruitgang niet langer een verlies van respect voor andere levensvormen inhouden. Immers, de ecologische crisis is een individuele en collectieve crisis van bewustwording en verantwoordelijkheid. Het zou goed zijn mocht een samenlevingsproject van deze omvang tot een breed maatschappelijk debat leiden, zodat iedereen medeverantwoordelijk wordt voor de genomen beslissingen. De democratie kan er alleen maar breder en sterker door worden.
